El Sanatları, insanoğlu var olduğundan beri çağın  şartlarına ve ihtiyaçlarına bağlı olarak
ortaya çıkmıştır ve gelişmiştir. İnsanların ihtiyaçlarını karşılamak, örtünmek, korunmak amacıyla ilk örneklerini vermiştir. Daha sonra gelişerek çevre şartlarına göre değişimler gösteren geleneksel el sanatları, ortaya çıktığı toplumun duygularını, sanatsal beğenilerini, kültürel özelliklerini yansıtır hale gelerek geleneksellik vasfı kazanmıştır.

Yıllardır, dededen toruna, babadan oğula geçen sanatkarlık artık hiçbir sosyal güvencesi olmayan, ürettiğini satamayan sanatkarı bezdirmiştir. Yakın akrabalıkla birlikte sanatı yürütemeyen usta, işi öğrenecek çırak bile bulamamaktadır.

Düne kadar hiçbir ticari kaygı taşımadan biçimlendirilen el sanatlarımızın, gelişen teknolojiye bağlı olarak devreye giren iletişim araçlarıyla uluslararası tanıtımı ve pazarlanması yapılmaya başlanmış, beğendirme, sipariş kaygısı da gündeme gelmiştir.

Geleneksel el sanatlarımızda yaşanan sorunların başında maddi sıkıntı gelmektedir. Ek bir iş, gelir kaynağı olan el sanatı, Anadolu insanının yaşamında büyük bir yer tutmaktadır. Sanayileşme sürecinde birçok sanat yok olmaya yüz tutarken, makineye karşı direnen, hiçbir sosyal güvencesi olmayan birkaç sanatkar zamana karşı ayakta durmaya çalışmaktadır.

Üretimde çekilen sıkıntı, üretilenden maddi kazanç sağlayamamaktan dolayı çırak bulunamayışı, gençlerin; getirişi, güvencesi olmayan bu sanat dallarında zaman, emek harcamak istemediklerinin göstergesidir.

Bu ve benzeri nedenlerden dolayı, günümüzde başta endüstrileşme olmak üzere teknoloji hayranlığı, değişen yaşam şartları ve değer yargılarına bağlı olarak geleneksel yetenekler büyük bir hızla körelmiş, ihmal edilen el sanatları zayıflamış, gerilemiş, önemini kaybetmiş ve yok olma sınırına dayanmıştır.

Türkiye'de geleneksel el sanatlarının üretimi yoluyla geçimini sağlayan üretici/sanatkârın, maddî yönden desteklenmesi, yapmış oldukları çalışmaların devamını teşvik amacıyla, Kültür ve Turizm Bakanlığı Araştırma Eğitim Genel Müdürlüğü ve Döner Sermaye İşletmeleri Merkez Müdürlüğü işbirliğinde İstanbul Sultanahmet Meydanında başta olam üzere diğer illerdede  "El Sanatları Festivalleri" düzenlenmiştir ve düzenlenmeye devam etmektedir. Festivalde ayrıca üretici/sanatkârlara ürün ve üretici tanıtım kartı vererek manevi olarak desteklenmeleri amaçlanmıştır.



Festivale Türkiye'nin çeşitli yerlerinde yaşayan ve Genel Müdürlüğümüzce yürütülmekte olan araştırmalarda tespit edilen 37 il den 87 el sanatı üretici/sanatkârı davet edilmiştir. Festival süresince her bir sanatkârla derleme yapılmış, kendileri ve ürettikleri ürünler hakkında bilgi alınmış ve çekim yapılmıştır. Her yıl yaklaşık 100 üreticinin dahil edilmesi planlanan el sanatları festivaleri sonrası, derlenen bilgiler ve görüntüler değerlendirilerek üretici ve ürünlerinin yer aldığı katalog çalışmasına başlanacak fasiküller halinde basılacaktır.

Festivalde ahşap işçiliği, bakırcılık, bastonculuk, geleneksel giysili bebek yapımcılığı, bıçakçılık, cam işçiliği, çömlekçilik, dericilik, dokumacılık, gümüşçülük, işlemecilik, kaşıkçılık, köşkerlik, minyatür alet yapımcılığı,  saraçlık, sedefkârlık, semercilik, sepetçilik, seramik / çini işçiliği, tezhip, hat, minyatür, ebru, yazmacılık gibi geleneksel Türk El Sanatlarından örnekler geleneksel yapım şekilleriyle birlikte sunulmuştur. Festival büyük ilgi görmüş, yaklaşık 260 bin kişi tarafından izlenmiştir. Ayrıca üretici sanatkârlar ürün satışı gerçekleştirdikleri gibi yurtiçi ve yurtdışı sipariş bağlantıları da kurmuşlardır.

2005 senesinde başlatılan festivalin büyük ilgi görmesi, gayesine ulaşması ve diğer illerde de sergilenmesi gerekliliğinden dolayı hersene düzenli olarak tekrarlanmaktadır.

T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı