YAĞLI BOYA RESİM SANATI TARİHİ VE TEKNİKLERİ - DERSLERİ

On beşinci yüzyılın başlarından bu yana sanatçılar en çok yağlı boya resimler yapmışlar ve
yağlıboyayı diğer tüm malzemelerden üstün bulmuşlardır.

Yağlıboya resim dersleri için burayı tıklayınız

Yıllar geçip üsluplar değişirken, hiç sona ermeyen sanatta mükemmelliğe ulaşma çabaları, onları yeni arayışlara yönlendirmiş ve yağlıboya resim tekniğinin gelişmesini sağlamıştır. Bu gelişme sırasında
yeni ifade biçimlerini ve teknik imkanları vurgulayan hayran olunacak büyük eserler yapılmıştır. .

İçindekiler:

Renk skalası, renkler ve özellikleri

Yağlı Boya Resim
Akrilik ile Resim
Guaj Boya Resim
Sulu Boya Resim
Pastel Boya Resim
Perspektif

Yağlıboya'nın Tarihsel Gelişimi

Jan van Eyck (1380-1441)
Yağlıboya ile resim yapımının Jan van Eyck tarafından bulunduğu söylenir, fakat yağlıboyanın bu büyük ressamdan öncede kullanıldığını biliyoruz. Ancak Jan van Eyck’ın bu tekniği olağanüstü bir mükemmelliğe ulaştırdığı kesindir.

Jan van Eyck Flemenk okulunun ilk dönem sanatçısıdır. 1422 ile 1424 yılları arasında La Haye’de çalıştı. 1425’te Burgundy dükünün saray ressamlığına getirildi. 1429’da Bruges’e yerleşti ve 1441’de bu kentte öldü.

Bir gün genç Jan, tempera ile yaptığı ve üzerine yağ sürüp kuruması için güneşe bıraktığı bir resmin boyalarının çatladığını üzülerek gördü. Bunu izleyen aylarda sanatçı, gölgede kuruyan bir yağı bulabilmek için araştırmalar yaptı. Pek çok deneyden sonra aradığı şeyi buldu. Bu madde bezir yağı ve “beyaz Bruges verniği” karışımından oluşuyordu. Sanatçı bu karışıma boya pigmentleri katıyor; kalınlığı inceliği duyarlılıkla denetlenebilen, rötuş yapmaya olanak tanıyan, yavaş kuruyan bir boya elde ediyordu.

Van Eyck sadece yağlıboyayı mükemmelleştirmekle kalmamış, onu üstün bir

Van Eyck

düzeyde kullanmayı başarmıştır. Yandaki resim  500 yıldan önceki bir tarihte, 1434 yılında Jan van Eyck tarafından yapılmıştır. Buradaki baskı çok başarılı olmamakla beraber, orijinal resme de uymamaktadır. Orijinal resim kendini mükemmel bir şekilde korumuştur. Renkler yeni sürülmüş gibidir ve tüm detaylar yeni yapılmış bir işin tazeliğini ve parlaklığını taşımaktadır.

Van Eyck’în resimleri, bir sanatçının teknik becerilerini sergileyen resimlerdir. Işığın nesneler üzerindeki hareketi büyük bir incelikle gösterilmiştir. Kumaşlar, yer döşemesi, çiçekler vb. en ince ayrıntılarla görülürler. En başarılı portrelerinden birinde sanatçı imzasının yanına Latin diliyle “yapabileceğimin en iyisi” diye yazmıştır.

Jan van Eyck ile dönemin diğer Felemenkli ustası Hugo van Der Goes ve Rogier van Der Weyden kuzey rönesansının yeni gerçekçi görünüşünü yansıtan ressamları temsil ederler. Van Eyck’e göre “kadınlar ve erkekler, ağaçlar ve kuşlar gerçekte görüldüğü gibi resimlenmelidirler” Ressamların gerçekçiliğe bu yönelişinde, Felemenk ve Hollanda okulunun büyük resim geleneği doğdu. Memling, Bouts, Bosch, Breughel, Rubens, Van Dyck ve Rembrandt bu iki okulun temsilcileri olan büyük ressamlardandır.

Felemenk okulunun etkileri, bu okulun coğrafi bölgesiyle sınırlı kalmadı. Kuzey İtalya ve İspanya’daki Rönesans resmini de etkiledi. Hatta bazı yazarlar Velanquez’in de belirli felemenk yapıtlarını, bunların arasında Van Eyck’in bazı yapıtları da vardır.

Leonardo da Vinci (1452-1519)

Leonardo da Vinci

Yağlıboya İtalya’ya Felemenkli ressam Gentli Justus tarafından tanıtıldı. 1452’de Floransa
yakınlarındaki Arno Vadisi’nde doğan Leonardo da Vinci bu yeni tarzı benimseyen İtalyan ressamları arasındaydı. Sanat çıraklığına Floransa’da ressam ve heykelci Andrea Verrocchio’nun atölyesinde başladı. Botticelli, Perugino, Ghirlandaio ve Flippino Lippi,
kısaca gelmiş geçmiş en parlak sanatçı kuşağı, genç da Vinci’nin atölye arkadaşları arasındaydı. Leonardo yirmi yaşına geldiğinde Floransalı usta ressamlar kütüğüne kaydedilmişti.
Leonardo pek çok alanla ilgileniyordu: Mimarlık, müzik, hidrolik, jeoloji, botanik, anatomi... ve tabii ki resim. Leonardo Trattato della Pittura (Resim üstüne inceleme) adlı ünlü kitabında şöyle yazar: “Resimlerinizde kaba dış hatlar kullanmayın. Bunları inceltir, yumuşatın. Gölge ile ışığın birleştiği yerde renkler bir çizgi şeklinde değil, bir duman bulutu gibi olsun”. Sfumato tekniğinin devrim yapan ilkeleri bu sözcükler içinde yer almaktadır. Sfumato, figür ve objelerin dış hatlarını, resmin atmosferi içine kaynaştırılmasıdır. Leonardo’nun çalışmaları objeler arasındaki havanın varlığını ve fonun yani arka planın giderek kaybolmasını (bu olay hava perspektifi olarak tanımlanır) gördüğümüz ilk resimdir. Bu sonucu elde etmek için büyük sanatçı olağanüstü çaba gerektiren bir teknik geliştirmiştir. Renklere saydamlık kazandıran bu teknikte, saydamlık istenen renk üzerine sulandırılmış ince bir boya tabakası
sürülerek, resim detayları solgunlaştırıp zorlukla görülebilen bir duruma getirilene dek uğraşılır.


Picasso (1881-1973)

Picasso yirminci yüzyılın büyük bir devrimcisidir. Picasso, Fransız ressamı Georges
Braque ile birlikte modern sanatın en etkili üsluplarından biri olan “Kübist” resmi keşfetti.
Ama buluşun yeteneği hiç eksilmedi ve uzun sanat yaşamı içinde büyük hayal gücü ile yeni
formlar ve renkler ortaya çıkardı.

Picasso (1881-1973)

Picasso’nun formlara uyguladığı deformasyon, onun resim çizmedeki beceriksizliğinin sonucu değildir. Kübist resimlerinden önce Mavi ve Pembe dönemlerinde yaptığı geleneksel alışkanlıklara uygun renkler ve konulardaki resimleri, bize onun yeteneklerini kanıtlayan yapıtlardır.

Hiçbir kuralı olamayan ressam dendiğinde Picasso akla gelmelidir. İlk bakışta resimleri karmakarışıktır: Düzeltmeler, biri biri üstüne binen renkler, kompozisyondaki iç içe geçişler...

Picasso daima kendi sanatçı içgüdülerine uymuştur. Ama bu içgüdü çalışmalarında gerekirse doğruluktan fedakarlık etse de daima yüksek bir resimsel güce yer veriyordu.

Yağlı boya resim tekniği ve uygulaması, çok çeşitli araç ve gereçlerin kullanımını gerektirir. Bunların bazıları tarih boyunca pek az değişmiştir. Bazıları ise önemli değişmeler geçirerek geliştirilmiştir. Hangi gereçlerin bulunabildiği, hangilerinin vazgeçilmez, hangilerinin isteğe bağlı olduğunu ve nasıl kullanıp nasıl saklandıklarını bilmemiz önemlidir.

Yağlı Boya:

Yağlı Boya Tablo

Günümüzde amatör yada profesyonel bir sanatçı kendi boyalarını kendisi mi yapmalıdır?
Çoğu öğretim görevlisinin buna cevabı “Hayır” dır. Ama yine de bazıları çok şükür ki pek azı ticari olarak üretilen boyaların kalitesinde kesin bir garanti olmadığını ve bunları kullananların çalışmalarını gelecekte bozulmuş olarak bulma riski olduğunu iddia eden, artık modası geçmiş bir fikirde ısrar edeceklerdir. Ama bu “uzman”ların sözlerini doğrulamak için ünlü ressamlara danıştığınızda günümüz sanatçılarının kendi boylarını yapmadıklarını, bunları kaliteli malzeme satan belirli mağazalardan aldıklarını görürsünüz.
Ama yine de boya yapımı konusunu biraz bilmede yarar vardır.


Eski belgeler; kitaplar ve uzman Maurice Boussetvan, Eyck’ten Goya’ya – Leonardo, Tiziano, Raffaello, El Greco, Rubens, Rembrandt ve Velazques dahil en eski ustaların atölyelerinde sanatçının boyalarını hazırladığı bir oda olduğunu söyler. Bu “mutfak”ta yada laboratuardaki raflarda üzeri etiketlenmiş pigment yada boya tozları kavanozları dururdu. Bu etiketlerdeki isimlerin bazıları bugünün imalatçıları tarafından da kullanılmaktadır: Kurşun beyazı, Napoli sarısı, zümrüt yeşili, ultramarin mavisi. Onların yanında toprak kaplarda veya şişelerde bezir yağı, fıstık yağı, bal mumu ve reçine gibi adlarda bir dizi madde görülebilirdi.
Bu köşede yanan bir şömine bulunurdu. Rafların yanında üzerine bir taş yerleştirilmiş sağlam bir masa yer alırdı. Taşın yanında havanlar, tokmaklar, spatüller, fırçalar yer alırdı. Ressam bu masa üzerinde bugünün sanatçısının da yapabileceği temel yöntemleri uygulayarak boyaları yapardı.

Maurice Boussetvan

Tiziano

YAĞLIBOYA MALZEMELERİ

Tual: Yağlı boyayı çalışmak için önce bir tualimizin olması gerekir.Tual çerçeve  şeklindeki ahşap malzemenin üzerine bez gererek oluşturulur.Piyasada kırtasiyecilerde çok çeşitli boylarda ve kalitede tual bulunuyor.Fakat büyük boylarda bir tual buralarda bulunur mu bilmem.Ben kendim yaptığım için sormadım.Ahşap malzemeyi (çerçeveyi) bazı kişiler evde yapabilirler ama daha düzgün bir tual için marangoza başvurmak gerekiyor.Köşelerin 90 derece olması önemli,bir de beza bakan kısmı biraz eğik yapılıyor;boyaların çerçeveye değmemesi için.Boyutlarını ayarlarken elinizdeki imkanlara ,malzemeye ,yeteneğinize göre ayarlayabilirsiniz. Ölçüyü belirlerken kompozisyon sayfamda değindiğim altın sayıları dikkate alabilirsiniz.Bu sayılar 1,2,3,5,8,13 diye son iki sayının toplanması ile gider. 

Çerçeveyi yaptık veya yaptırdık diyelim,sıra geldi bezin gerilmesine.Bez olarak genelde amerikan bezi veya patiska denilen bez kullanılıyor.Ben son yıllarda yaptığım tuallerde branda kumaşından ince bir kumaş kullanıyorum. Patiska (bunlarda kalite kalite)biraz ince oluyor.Gererken iri başlı çivi,raptiye veya zımba(ben bunu kullanıyorum) kullanabilirsiniz.Tel zımbalar piyasada artık ucuz,bir tane bulundurun çok kolaylık oluyor.Bezi germek de dikkat istiyor,ben önce bir tanesini ortadan zımbalıyorum,diğer kenarları da gererek ortadan zımbalıyorum,ondan sonrasını tuali döndüre döndüre birer ikişer zımbaluyorum.Kumaşta pot kalmamalı,çok aşırı gerersek de çerçeve eğilebilir veya bez zarar görebilir.Gergin bir yüzey ama kontrollü.Bu işlemden sonra astar boya sürmek gerekiyor,çünkü bezler gözeneklidir ve boyayı emerler.Astar hem bu gözenekleri kapatır hem de süreceğimiz yağlıboyanın kumaş tarafından emilmesini önler.Astar olarak hem basit olarak plastik boya kullanılır(genelde beyaz renkte),ben son zamanda dış cephe boyası kullanıyorum, daha iyi oluyor.Bazı sanatçılar resme başlamadan önce bu astarlanan yüzeye beyaz yağlıboya ile bir kat geçiyorlar.Böylece tualimiz hazır oluyor.

Yağlıboya çeşitli yağlarla inceltilir kitapçılarda hazır olarak satılıyor ben haşhaş yağı kullanı- yorum.Bolca fırçanız olması lazım en azından değişik renkler için farklı fırçalar kullanın.Çalışmalarda renk temizliği,parlaklığı çok önemli.Boyaları palete sıkarken açıktan koyuya doğru bir düzen içinde sıkın. Çalışma şekilleri sanatçıdan sanatçıya çok değişir, fırça sürüşleri,spatül gibi araçlar,bezlerle silme- bıçakla kazıma vs.gibi çok çeşitli şekillerde değişik dokular elde edilebilir

Palet.Boyaları sıkıp karıştıracağımız yüzey oluyor.Piyasalarda bir çok çeşidi var,paletlerimi kontraplaktan ben hep kendim yaptım.Tutmak için köşesinde sol elin baş parmağı(solaklar için tersi)girebilecek ve parmağınızı rahatsız etmeyecek bir delik bırakıyorsunuz . Bir de kontraplağın boyaları emmemesi için üzerine bezir yağı sürüp bir iki gün bekletiyorsunuz. Dikdörgen şeklinde ve oval olanlar yagın, değişik şekillerde de olabilir.Paleti kullanırken boyaları açıktan koyuya doğru sıkarsanız daha iyi olur.Palet temizliğine de dikkat etmelisiniz,boyalar kuruduktan sonra çıkarması zor olabilir.Yağlıboya çalışanın paletine bakarak nasıl bir resim çıkacağını tahmin edebilirsiniz.

Sıra geldi boyaları incelteceğimiz fırçalarımızı temizleyeceğimiz malzemelere bu kısım bayağı önemli.Yağlıboyayı inceltmek için çeşitli yağlar kullanılır.Keten tohumundan çıkarılan bezir yağı ve haşhaş tohumundan çıkarılan haşhaş yağı bunlardandır.Bu yağlar boyaları inceltirken boyayı da güçlendirirler,aşırı kullanılırsa istenmeyen bir parlaklıkta olabiliyor. Kırtasiyecilerde plastik şişelerde inceltici yağlar bulunuyor.Ben resim yaparken inceltmek için haşhaş yağı kullanıyorum.Çoğu kez görmüşüzdür bazı amatörler boyaları temizlemede kulanılan yağlar veya malzemelerle inceltir. Bu malzemeler boyayı çürütür,rengini değiştirir. Bunlar terebentin, tiner,gaz gibi malzemeler olabilir.Fırça temizleneceği zaman bu maddelere batırılıp bir bez yardımıyla üzerindeki boyadan arındılır.Yanımızda bolca kullanmadığımız kumaşlardan bez bulunması iyi olur.Eğer çalışmamız bittiyse ben daima sabunlu suyla fırçalarımı yıkarım.Ne kadar temizleyici malzemeye batırsanızda fırçada boyalar kalır,kullandıkça bu boyalar üst üste gelerek fırçayı doldurur kullanılmaz hale getirir.Fırçayı temizledikten sonra bir de sabunla,el yıkar gibi sabunlayıp temizleyin;göreceksiniz fırçadan daha ne kadar boya çıkacak.Bunlar bizim için gerekli çünkü alım gücümüz sınırlı,resim malzemeleri de pahalı.

Boya inceltme aşamasında Gode denilen genelde çinko veya tenekeden yapılan küçük,silindirik kaplar vardır.İçine inceltici yağ konur,avantajı bu kutular iki haznelidir fırçayı yağa batırınca karışan boyalar dibe çöker. Bunların palete tuturulanları da piyasa da bulunuyor.İlk godemi okulda çinko malzeme ve lehimle kendim yapmıştım.

Daha sonra tualimizi üzerine koyup resim yapacağımız sehpalar var,bunlara şövale deniyor.Bunlar çok çeşitli olarak satılıyor,sizin için hafif olanı,portatif olup yer kaplamayanı ve dışarda resim için taşınması kolay olanı olmalı.Ben evde kendim yaptım ,taşıması biraz zor,biraz yer de kaplıyor,fazla açık havada resim yapmadığım için idare ediyor.Özelliklerine ve kalitesine göre fiatları da değişir,durumunuza göre bir seçim yaparsınız, ama masa üzerinde falan yağlıboya çalışmak sağlıklı değil. Zaman zaman ileriye gidip çalışmanıza bakmanız gerekir.

Fırçalar diğer tekniklerde olduğu gibi en önemli malzemelerden.Suluboya fırçalarında olduğu gibi çok çeşitli biçim ve kalitede fırça var.Yine en iyi olanları ,en uzun dayananları samur fırçalar tabii en pahalı olanları.Bunların da yuvarlak,yassı,yelpaze biçiminde olanları var;yağlıboya fırçaları daha çok yassı oluyorlar.Samur fırçalar yumuşak oldukları için fazla iz bırakmazlar, gökyüzü gibi konularda idealdirler.Bazı kişiler resim yaparken fırçanın izini isterler bunlar için sert kıllı fırçalar iyidir.Değişik boyda fırçalarımız olmalı,ne kadar fırçamız olursa temiz bir resim yapma imkanı buluruz;her renk için ayrı fırça kullanmak iyi olur.Bir renk kullandınız temizle başka bir renk kullan pratik olmayan bir yol.Doğa veya insan resimlerinde bazı dokuları verebilmek için değişik fırçalar kullanmak gerekebilir.

Ispatula(spatula)metalden çoğunlukla çelik malzemeden yapılmış,deği şik şekillerde ince levha.Boyayı ezmeye,kazımaya ,bazen de sürmeye yararlar.Bazı dokular,yüzeyler elde etmek için kullanılır.Bunlarında çok değişik şekilde olanları var.Bazı ressamlar fırça yerine sadece spatula kullanarak resim yapmışlardır.Bu malzemeleri deneyerek,imkanlarını ,kullanım alanlarını daha iyi anlayabilirsiniz.Bazen boya istemediğiniz bir biçim alrsa spatula ile kazıyabilirsiniz,veya kazıyarak bir doku verebilirsiniz.

Yağlı boyalar:eskiden bulmakta zorlandığımız bu malzemeler bir çok kırtasiyede değişik kalitelerde ve özelliklerde bulunuyor.Değişik markalar var,Amarikan,fransız,hollanda malı boyalar çoğunlukta.Son yıllarda bir de Çin bu piyasanın içine girdi.Çin mallarının ne kadar dayanıklı vr kaliteli olduklarını bilmiyorum ama takım halinde amatörler için satılıyor.Eğer çalışmanız sergilenecekse,kalıcı olmasını,renklerin daha sonra özelliklerini kaybetmesini istemiyorsanız boya alırken titiz davranmalısınız.Şimdiye dek kullandığım markalar:Talensle başladım, Boyalarılukas,Pepeo markalarını kullandım.İçlerinde Lukas benim tekniğime çok uydu ama daha sonra boyaları aldığım yerde (izmir'de küçük bir kırtasiye ama her çeşit malzeme bulunuyor,fiatları uygun)Pepeo (fransız malı) markası olduğu için ondan almıştım.Resim malzemelerini alacağınız yeri bazen tesadüf,bazen arkadaş tavsiyesi bazen de deneyerek bulursunuz.Güvenilir,fiatları uygun,bol çeşit bulunduran bir yeri seçip malzemenizi alınız.

Renklerin bir çoğunu temel renklerle karıştırıp bulabiliriz,bunun için mavi, kırmızı ve sarı bir renk yeter.Ama bazı renkler vardır ve biz bu renkleri karıştırarak bulamayız.Onları hazır olarak almamız gerekir.Mesala Kızılderili kırmızısı doğada hazır olarak bulunur. Her renk boyanın yanında + işaretleri ile kodları vardır,boya bitip aynısını alacağınız zaman bu koda göre alırsınız. Yağlıboya çalışmalarında beyaz çokça kullanılır,ya büyük boy olarak alırsınız ya da bir kaç tane bulundurursunuz.Benim kullandığım Titian beyazı(Titian 16.yy İtalyan ressam,kullandığı beyazın formülünden dolayı günümüzde de beyaz boyada onun adı geçer.)

Yağlı Boya Yapımı

Boya imalatı

Yağlı boya yapımı çok zor değildir. Sorun, pigmenti (yani toz halindeki boya maddesini)
bezir yağı içinde sulandırmak ve mermer bir yüzey üzerinde ezmektir.
Eski büyük ustalar için güç olan şey saf ve kaliteli ürünler bulamak ve renk sabitliği, sertlik, dayanıklılık açısından güvenilebilir bir boya formülünü keşfetmekti. Her sanatçının kendi formülleri vardır. Leonardo da Vinci, çeşitli yağlar denerken, Dürer fıstığı yağını kömür filtresinden geçiriyor; Tiziano lavanta çiçeği esansı ve güneşte rengi açılmış haşhaş yağı; Rubens kopal reçinesi, haşhaş yağı ve lavanta çiçeği esansı kullanıyordu. Bunlar gibi birçok yöntem büyük ustaların çalışmalarında kendi özelliklerini katıyordu. Bu işlemler on dokuzuncu yüzyılın ortalarına kadar sürdü. Endüstri devriminin sonunda ilk boya fabrikalarını da ortaya çıkardı. Bunların bazıları deneyimsizlik nedeniyle çok kötü nitelikli boya ve renkler yaptılar. Bu yeni tüp boyaları ilk kullanan Emperyonist ressamların çalışmalarında lekeler, giderek değişen renkler, sarıya dönüşen beyazlar, yeşillenen maviler, siyahlaşan kahverengiler, siyenalar vb. görülür. Bu çeşit felaketler, geleneksel boya yapımı yöntemlerine dönmeyi haklı çıkarabilirdi. Ama bir ölçüde bu talihsiz olayların da bir sonucu olarak çağdaş boya yapımcıları ürünlerinin kalitesini giderek yükselttiler ve eski büyük ustaların kullandığı hammaddelerden de daha kalitelisini kullandılar. Böylece sorun çözüldü.

Günümüzde önde gelen marka boyalar, endüstri imalat yöntemleri ile üretilmektedir. Yapılan işlemler, geleneksel boya yapımında kullanılan yöntemlerle aynıdır. Toz pigment bezir yağı ile karıştırılır. Özel makinelerle ezilerek macun haline getirilip, tüplere doldurulur. Resim malzemesi sanat dükkanlarda ve bazı kırtasiyelerde satılır.

Renk Paleti

Yağlıboya resimde kullanılan boyalar palet denilen ince ve hafif ceviz veya limon ağacından yapılmış bir yüzey üzerine sıralanırlar. En iyi paletler sert parlak ve hafif olanlarıdır. Ceviz, limon, akaju veya kontraplakın seçilmeleri bundandır. Bu tahtalar yüzeyleri zımparalandıktan sonra ve yağlarla bazı işlemlere tutulduktan sonra kullanmaya elverişli olurlar. 

Paletlerin biçimleri ve büyüklükleri ödevlerine göre değişik olur. Fakat esas olarak dikdörtgen ve oval biçimdedirler. Paletin bir kenarında baş parmağın geçeceği büyüklükte bir delik vardır. Sol elin baş parmağı bu delikten sokularak, palet güzelce kavranır ve paletin altında serbest kalan parmaklarla kullanılacak fırçalar tutulur. Palet kullanılacağı zaman önce üzeri haşhaş yağı ile ovularak toz ve kirlerden temizlendikten sonra boyalar üzerine dizilmeli ve karıştırılmalıdır. Yağlı boyada paletin temizliği pek önemlidir. Resim yapıldıktan sonra paletin ortasındaki boya artıkları terebentinli bezle iyice temizlenmeli ve sonra üzeri haşhaş yağı ile ovularak tozdan uzak bir yere kaldırılmalıdır. 
Fakat bu ancak uzun günler çalışılmayacak zamanlarda yapılır. Palet temizliği terk edilecek olursa paletin ortasında kuruyup kalan boya artıklarının çıkarılması olanak dışı kalacak ve bu suretle palet işe yaramaz bir duruma düşecektir. 

Fırça Çeşitleri

Boyaları palet üzerinde karıştırma ve bu karışığı tuval üzerine sürme işi fırçalar aracılığı ile oluşur. Yağlı boyada kullanılan fırçalar biçim ve türlerine göre iki bölüme ayrılırlar

a) Biçimlerinme göre 

1-) Ucu sivri olan fırçalar 
2-) Ucu yassı olan fırçalar
3-) Ucu toparlak olan fırçalar


Bunların kullanılışları tabloda yapılması arzu edilen işe göre değişir. 

b) Kılların cinsine göre:

1-) Domuzun yumuşak kıllarından yapılmış sert fırçalar.
2-) Soğuk memleketlerde yaşayan yumuşak tüylü sansar tüylerinden veya göl kenarlarında yaşayan samur hayvanlarının tüylerinden yapılmış yumuşak fırçalar. 

Bıçak ve Gratuvar

Ressamlar boyalarını ezmek veya tuvale sürülmüş fazla boyaları kazımak için  madenden yapılmış bıçak biçiminde gereçler kullanırlar.


Bunlardan birisi mala biçimindedir. Tuvale yanlış konulmuş bir boya rengi oradan kazımak ve çıkartmak için bıçak gibi kullanılır. Eski ressamlar boyaları doğrudan doğruya tuvale, bunları fırça gibi kullanarak sürerlerdi. İki ucu da keskin olan bu araca resim dilinde gratuvar denir. 

Diğeri bıçak biçimindedir ki renkli toz boyaları yağda ezerek macun haline getirmek ve palet üzerindeki boyaları birbirine karıştırmak için kullanılır. 

Yağlı Boya Resim branşında eğitim verilen kurs merkezleri hakkında bilgi almak için aşağıdaki listeden size en yakın kurs merkezini seçiniz.

İsmek İstanbul Kurs Merkezleri adresleri için tıklayınız  <Ücretsiz İsmek Kursları>